Mam w sobie żyłkę Badacza. Lubiłam jako dziecko przeszukiwać zapomniane, wywołujące drżenie i szybsze bicie serca zakamarki strychów, ciemną i cichą głębię szaf, zapomnieć się w tańcu, zagubić się w obserwacji obfitości łąki i w bezmiarze tętniącego życiem otoczenia. Te chwile pamiętam i wspominam z przyjemnością.
Ciągnęło mnie do natury ale ciągnęło mnie też by odkrywać nieznane w umyśle. Czułam tęsknotę duszy.
Później nastąpiło zderzenie z pragmatyczną rzeczywistością, edukacja, korporacja, kasacja własnych marzeń, przyjęcie norm i oczekiwań społecznych. Nawet nie wiem kiedy to się stało? Następowało stopniowo. Myślę, że większość z Nas to zna.

Kilkadziesiąt lat miotałam się w powinnościach, oczekiwaniach, ocenach. W całym tym zgiełku i pędzie nie miałam czasu na zadawanie sobie pytań o to co rzeczywiście jest ważne, co lubię, jak żyć?.. A kiedy już znalazłam czas na pytania, nie umiałam znaleźć odpowiedzi!

Na szczęście cały ten czas towarzyszyła mi ezoteryka, duchowość, poczucie magii, taniec i przeświadczenie, że gdzieś tam ukryte jest szczęście. Że jest coś więcej. Że gdzieś, kiedyś poczuję pełnię życia i radości.

Po studiach wyjechałam do Wielkiej Brytanii. Była to fala emigracji przed i po wejściu Polski do Unii Europejskiej. Po kilku latach pracy w korporacji zaczęłam chorować. Moje nogi odmówiły mi posłuszeństwa. To był ciężki czas. Bez możliwości pracy, daleko od domu, poruszając się o kulach zaczęły dopadać mnie bardzo intensywne i trudne emocje. Przepływały przeze mnie fale rozgoryczenia, beznadziejności i poczucia wielkiej niemocy. Towarzyszyło mi uczucie bycia „przeżutą i wyplutą” przez korporację. Wtedy jednak przyszły też później, niewiadomo skąd nadzieja i światło.

Postanowiłam zawalczyć o własne zdrowie i wziąć odpowiedzialność za własne życie. Zaczęłam poszukiwania…

Pamiętam jak dziś. Chodziłam o kulach i zapisałam się do klubu fitness aby pochodzić na basen i bardziej zadbać o swoje ciało. Stanęłam przy grafiku klubu… i tam na liście zajęć znalazłam dziwnie brzmiącą jogę- jogę kundalini. Jej opis zaintrygował mnie. Nie za bardzo wiedziałam czy powinnam i czy dam radę w takim stanie praktykować jogę? Jednak chciałam coś zmienić w swoim życiu. Poszłam więc pełna ciekawości na tą egzotycznie brzmiącą lekcję jogi.

Oczywiście zakochałam się z Jodze kundalini od pierwszej praktyki!

Teraz, po kilkunastu już latach potrafię nawigować i podążać za okruszkami szczęścia.

Nadal poznaję i z ciekawością praktykuję inne rodzaje jogi ale Joga Kundalini jest moją ukochaną jogą! Ma w sobie wszystko czego potrzebuję i jej praktyka zawsze „ratowała mnie z opresji”.

Od tego czasu zaczęłam też bardziej intensywnie i świadomie zgłębiać tajniki pracy z energią, podświadomością, wielowymiarowością, integracją ciała, umysłu i duszy. Ten wzmożony proces trwa do dziś.

Z radością uczę się i praktykuję różne techniki ruchu i tańca, zgłębiam Doświadczanie Somatyczne, Pracę z Traumą, różne Techniki uzdrawiania i uwalniania. Czerpię z bogactwa Tantry, Hinduizmu, Buddyzmu, Szamanizmu, Ajurvedy, Astrologii, Fizyki kwantowej, Neurobiologii, Psychologii, Tarota, Archetypów, Numerologii … Łączę pracę z ciałem, emocjami, psychiką, duszą.

Dostrajam się, poszukuję, badam. W tym procesie znajduję coraz więcej radości, swobody i wolności. Delektuję się też po prostu byciem.

W tym ewoluowaniu i transformacji znajduję coraz więcej darów i błogosławieństw.

Nie mam recepty na szczęście, i myślę, że takiej nie ma. Dla każdego droga będzie unikalna, dynamiczna, zmieniająca się i nieskończona. Mówi się, że jest 10 000 dróg do Boga.

Demaskuję więc iluzje. Czasem przynosi mi to radość i lekkość, czasem żal i zagubienie. Jednakże nie uciekam od odczuć, od czucia. Tak jak niegdyś, znów badam zakamarki, zaglądam głębiej i znajduję ciekawostki i skarby!

Chyba na tym polega życie tu na ziemi w tym ciele? Na docenianiu bogactwa i mądrości Natury, Serca, Ciała, Ruchu, Zmiany, Relacji z Drugim Człowiekiem, Błędów i Upadków, Światła i Cienia.

Staję się Świadomym Człowiekiem.

Szeroko pojęte: Taniec, Joga, Medytacja, Oddech, i …po prostu Życie, inspirują mnie. Umożliwiają poznawanie świata wewnętrznego i zewnętrznego oraz czerpanie z tego Radości. Odkrywam swoją Krainę Dobrego Samopoczucia. Coraz lepiej odnajduję i odczytuję drogowskazy. Dzielę się tą wiedzą tu w Kuźni Świadomości.

Nie chcę nikogo pouczać ani mówić co mają robić. Chcę jedynie zainspirować swoim życiem abyście i Wy poczuli się Odkrywcami i znaleźli swoje drogi i drogowskazy. Wierzę, że każdy to potrafi.